Raleighvallen & Voltzberg
Door: SH
Blijf op de hoogte en volg Sabine, Anouk, Michelle en Maaike
01 Mei 2014 | Suriname, Paramaribo
Hallo allemaal,
Daar is ie dan eindelijk. Het verslag van onze 4-daagse trip naar de jungle! Woensdagavond besloten we om toch de 4-daagse trip meteen te gaan doen, omdat het tijdens stage niet meer kon. Dus zijn we donderdagmiddag op pad gegaan om te kijken welke touroperator ons nog de volgende dag op trip kon sturen. De eerste kon ons de volgende dag niet laten gaan, bij de 2e hadden we wel geluk en zo konden we last-minute de jungle in!
Vrijdagochtend werden we om half 9 opgehaald voor de lange reis naar Zuid-Suriname. We moesten eerst ongeveer 5 uur in de auto zitten om bij de rivier te komen waar we vervolgens nog 3 uur in een bootje moesten zitten om op Fogu Island te komen. Zoals inmiddels vrij gebruikelijk is in Suriname, ging dat allemaal niet zo strak aan de tijd. Nadat we om een uur of 3 aan waren gekomen bij de rivier, hebben we nog zeker 1,5 uur moeten wachten voordat de jongens kwamen die de boot zouden besturen. Dus, inmiddels half 5 en tegen 5 uur konden we eindelijk vertrekken met de boot. De boot was nogal wiebelachtig en we zijn meerdere keren flink nat gespat en nadat we weer opgedroogd waren kregen we er ook nog eens een lekkere tropische plensbui overheen. Ik persoonlijk had m al weer helemaal hangen, zeker toen we hoorden dat we in het donker aan zouden komen op Fogu Island en dat we dus nog een heel stuk in het donker moesten varen... Afijn, eenmaal aangekomen op het eiland konden we ons lekker even douchen, ijskoud weliswaar, maar het was heerlijk na zo'n lange dag reizen. Eenmaal terug van het douchen stond onze gids Gerrit al een heerlijke maaltijd voor ons te koken. Aardappels, doppers met wortels en kip. Wat hebben we gesmuld! Daarna was het toch echt tijd om onze hangmatten op te gaan zoeken, want de volgende dag zouden we al vroeg vertrekken naar het vaste land om de Voltzberg te gaan beklimmen.
Na een nachtje vreselijk geslapen te hebben (behalve Maaike dan, want Maaike slaapt altijd goed, haha) hebben we ons uit onze hangmatten gehesen om ons naar het ontbijt te haasten. Gerrit had alweer een heerlijk ontbijtje voor ons klaar staan met gebakken ei, kaas, hagelslag, chocopasta, jam ... van alles wat wij Hollanders heel lekker vinden! Na het ontbijt zijn we weer in de boot gestapt om naar het vaste land te gaan. Eenmaal aan land gekomen zijn we samen met onze eigen gids en nog een andere gids begonenn aan de lange tocht naar de voet van de Voltzberg. 3 uur lang hebben we door de jungle gesjouwd. Over smalle paadjes, door dicht begroeide stukken en overal gewoon op, tussen en onderdoor. Na ongeveer 2,5 uur kwamen we aan op "het Plateau". Vanaf daar konden we de Voltzberg al zien liggen. Vol ongeloof keken we elkaar aan; Hoe gaan we daar ooit opkomen!? Tijd om daar lang over na te denken hadden we niet, want na even gegeten te hebben gingen we weer verder richting de voet van de berg. Toen begon de ellende .. Over gladde rotsen, stenen etc. onszelf bijna recht omhoog werken naar het stuk rots waar we gewoon op konden lopen. Na wat glibber en bijna-val partijen kwamen we bij het stijlste stuk van de berg. Op dat moment had ik nooit gedacht dat ik de top zou halen... Nou, daar gingen we dan. Strompelend de berg op, zo stijl, dat je na 20 stappen al bekaf was. Halverwege zijn we gestopt om even bij te komen en dan maakt het uitzicht toch een heleboel goed. WAUW, je kijkt recht over de jungle heen. Super gaaf, nu wilden we ook door naar de top. Dus we zijn gegaan.. Michelle, Maaike en Anouk waren razendsnel boven, hoe ze dat voor elkaar hebben gekregen weet ik nog steeds niet. Ik sjokte erachteraan en eenmaal boven aangekomen was het uitzicht zo geweldig mooi, dat we allemaal even vergaten hoe zwaar de tocht was geweest. Vanaf de top van de berg konden we 360 graden rond kijken over de jungle, zo mooi! We konden zelfs de brulapen van ver weg horen brullen. Heel gaaf! Maar toen moesten we nog terug ... Eerst weer van die stjile berg af, door de glibberige rotsen en dan nog die 3 uur terug lopen. Dat viel ons toch nog heeeel vies tegen. We konden allemaal niet wachten om terug te komen bij de watervallen, waar we bij aankomst lekker in mochten zwemmen.
's Avonds kookte Gerrit weer een feestmaal voor ons en hebben we de dag besproken. Uit die bespreking bleek dat Maaike en Michelle het water in zijn geholpen door de First Lady van Suriname! Die daar ook gewoon lekker even aan het afkoelen was. Maarja, wisten wij veel, daar kwamen we later pas achter. Toen we op een gegeven moment aan het kaarten waren, kwam een van de bootsjongens naar beneden lopen. Hij draaide zich om en we schrokken ons rot. Had hij gewoon een tarantula op zn rug lopen! Schijnbaar houden ze die hier maar al te graag als huisdieren. Ik dacht, dit is mn kans. Dus na lang twijfelen en moed bij elkaar rapen ben ik naar ze toe gelopen en heb ik gevraagd of ik m ook even op mn arm mocht. Dat mocht en zo ben ik dus over mijn spinnenangst heen gekomen! Alhoewel, toen hij ineens wat harder begon te lopen richting de ingang van mijn t-shirt, sloeg de paniek wel een beetje toe en was ik blij dat 1 van die jongens hem weer van me afhaalde.
Op de derde dag hebben we de moedervallen bezocht. Een groot gebied met kleinere watervallen die samen 1 grote waterval maken. Deze tocht was piece of cake vergeleken bij de Voltzberg. Het was ongeveer een uur heen lopen en een uur terug. Dus dat was prima te doen voor ons. Bij terugkomst op het eiland was het pas een uur of 1 en hadden we even tijd voor onszelf. De zon scheen volop en we zijn lekker gaan zonnebaden. Rond een uur of 3 kwamen de doodshoofdsaapjes weer het eiland op (deze waren er ook al bij terugkomst van de Voltzberg). We mochten ze stukjes banaan voeren, echt super schattig! Ze komen naar je toe en ze pakken met beide handjes heel voorzichtig het stukje banaan uit je hand. Super lief!
Na het aapjes voeren hebben we nog een kleine wandeling gemaakt over het eiland en hebben we suikerriet gegeten en dat was super lekker!
Van onze laatste avond hebben we nog een klein feestje gemaakt met de bootsjongens bij het kampvuur. Muziekje erbij, vuurtje erbij, heerlijk! Wel zijn we op tijd weer naar bed gegaan, want de volgende dag moesten we er al weer vroeg uit voor de hele lange terugreis. De grote motor van de boot was namelijk kapot gegaan en we moesten met een kleinere motor varen. Hierdoor duurde de boottocht nog langer. Alleen was de terugweg wel heel leuk en zijn we ook nog lekker verkleurd in de boot!
Voor onze lunch stopten we onderweg nog even bij Sunil's Roti Shop en hebben we heerlijk gegeten met zn allen. Daarna waren we toch echt blij om weer thuis te zijn en zijn we helemaal gesloopt naar bed gegaan.
Foto's zijn toegevoegd!!
Daar is ie dan eindelijk. Het verslag van onze 4-daagse trip naar de jungle! Woensdagavond besloten we om toch de 4-daagse trip meteen te gaan doen, omdat het tijdens stage niet meer kon. Dus zijn we donderdagmiddag op pad gegaan om te kijken welke touroperator ons nog de volgende dag op trip kon sturen. De eerste kon ons de volgende dag niet laten gaan, bij de 2e hadden we wel geluk en zo konden we last-minute de jungle in!
Vrijdagochtend werden we om half 9 opgehaald voor de lange reis naar Zuid-Suriname. We moesten eerst ongeveer 5 uur in de auto zitten om bij de rivier te komen waar we vervolgens nog 3 uur in een bootje moesten zitten om op Fogu Island te komen. Zoals inmiddels vrij gebruikelijk is in Suriname, ging dat allemaal niet zo strak aan de tijd. Nadat we om een uur of 3 aan waren gekomen bij de rivier, hebben we nog zeker 1,5 uur moeten wachten voordat de jongens kwamen die de boot zouden besturen. Dus, inmiddels half 5 en tegen 5 uur konden we eindelijk vertrekken met de boot. De boot was nogal wiebelachtig en we zijn meerdere keren flink nat gespat en nadat we weer opgedroogd waren kregen we er ook nog eens een lekkere tropische plensbui overheen. Ik persoonlijk had m al weer helemaal hangen, zeker toen we hoorden dat we in het donker aan zouden komen op Fogu Island en dat we dus nog een heel stuk in het donker moesten varen... Afijn, eenmaal aangekomen op het eiland konden we ons lekker even douchen, ijskoud weliswaar, maar het was heerlijk na zo'n lange dag reizen. Eenmaal terug van het douchen stond onze gids Gerrit al een heerlijke maaltijd voor ons te koken. Aardappels, doppers met wortels en kip. Wat hebben we gesmuld! Daarna was het toch echt tijd om onze hangmatten op te gaan zoeken, want de volgende dag zouden we al vroeg vertrekken naar het vaste land om de Voltzberg te gaan beklimmen.
Na een nachtje vreselijk geslapen te hebben (behalve Maaike dan, want Maaike slaapt altijd goed, haha) hebben we ons uit onze hangmatten gehesen om ons naar het ontbijt te haasten. Gerrit had alweer een heerlijk ontbijtje voor ons klaar staan met gebakken ei, kaas, hagelslag, chocopasta, jam ... van alles wat wij Hollanders heel lekker vinden! Na het ontbijt zijn we weer in de boot gestapt om naar het vaste land te gaan. Eenmaal aan land gekomen zijn we samen met onze eigen gids en nog een andere gids begonenn aan de lange tocht naar de voet van de Voltzberg. 3 uur lang hebben we door de jungle gesjouwd. Over smalle paadjes, door dicht begroeide stukken en overal gewoon op, tussen en onderdoor. Na ongeveer 2,5 uur kwamen we aan op "het Plateau". Vanaf daar konden we de Voltzberg al zien liggen. Vol ongeloof keken we elkaar aan; Hoe gaan we daar ooit opkomen!? Tijd om daar lang over na te denken hadden we niet, want na even gegeten te hebben gingen we weer verder richting de voet van de berg. Toen begon de ellende .. Over gladde rotsen, stenen etc. onszelf bijna recht omhoog werken naar het stuk rots waar we gewoon op konden lopen. Na wat glibber en bijna-val partijen kwamen we bij het stijlste stuk van de berg. Op dat moment had ik nooit gedacht dat ik de top zou halen... Nou, daar gingen we dan. Strompelend de berg op, zo stijl, dat je na 20 stappen al bekaf was. Halverwege zijn we gestopt om even bij te komen en dan maakt het uitzicht toch een heleboel goed. WAUW, je kijkt recht over de jungle heen. Super gaaf, nu wilden we ook door naar de top. Dus we zijn gegaan.. Michelle, Maaike en Anouk waren razendsnel boven, hoe ze dat voor elkaar hebben gekregen weet ik nog steeds niet. Ik sjokte erachteraan en eenmaal boven aangekomen was het uitzicht zo geweldig mooi, dat we allemaal even vergaten hoe zwaar de tocht was geweest. Vanaf de top van de berg konden we 360 graden rond kijken over de jungle, zo mooi! We konden zelfs de brulapen van ver weg horen brullen. Heel gaaf! Maar toen moesten we nog terug ... Eerst weer van die stjile berg af, door de glibberige rotsen en dan nog die 3 uur terug lopen. Dat viel ons toch nog heeeel vies tegen. We konden allemaal niet wachten om terug te komen bij de watervallen, waar we bij aankomst lekker in mochten zwemmen.
's Avonds kookte Gerrit weer een feestmaal voor ons en hebben we de dag besproken. Uit die bespreking bleek dat Maaike en Michelle het water in zijn geholpen door de First Lady van Suriname! Die daar ook gewoon lekker even aan het afkoelen was. Maarja, wisten wij veel, daar kwamen we later pas achter. Toen we op een gegeven moment aan het kaarten waren, kwam een van de bootsjongens naar beneden lopen. Hij draaide zich om en we schrokken ons rot. Had hij gewoon een tarantula op zn rug lopen! Schijnbaar houden ze die hier maar al te graag als huisdieren. Ik dacht, dit is mn kans. Dus na lang twijfelen en moed bij elkaar rapen ben ik naar ze toe gelopen en heb ik gevraagd of ik m ook even op mn arm mocht. Dat mocht en zo ben ik dus over mijn spinnenangst heen gekomen! Alhoewel, toen hij ineens wat harder begon te lopen richting de ingang van mijn t-shirt, sloeg de paniek wel een beetje toe en was ik blij dat 1 van die jongens hem weer van me afhaalde.
Op de derde dag hebben we de moedervallen bezocht. Een groot gebied met kleinere watervallen die samen 1 grote waterval maken. Deze tocht was piece of cake vergeleken bij de Voltzberg. Het was ongeveer een uur heen lopen en een uur terug. Dus dat was prima te doen voor ons. Bij terugkomst op het eiland was het pas een uur of 1 en hadden we even tijd voor onszelf. De zon scheen volop en we zijn lekker gaan zonnebaden. Rond een uur of 3 kwamen de doodshoofdsaapjes weer het eiland op (deze waren er ook al bij terugkomst van de Voltzberg). We mochten ze stukjes banaan voeren, echt super schattig! Ze komen naar je toe en ze pakken met beide handjes heel voorzichtig het stukje banaan uit je hand. Super lief!
Na het aapjes voeren hebben we nog een kleine wandeling gemaakt over het eiland en hebben we suikerriet gegeten en dat was super lekker!
Van onze laatste avond hebben we nog een klein feestje gemaakt met de bootsjongens bij het kampvuur. Muziekje erbij, vuurtje erbij, heerlijk! Wel zijn we op tijd weer naar bed gegaan, want de volgende dag moesten we er al weer vroeg uit voor de hele lange terugreis. De grote motor van de boot was namelijk kapot gegaan en we moesten met een kleinere motor varen. Hierdoor duurde de boottocht nog langer. Alleen was de terugweg wel heel leuk en zijn we ook nog lekker verkleurd in de boot!
Voor onze lunch stopten we onderweg nog even bij Sunil's Roti Shop en hebben we heerlijk gegeten met zn allen. Daarna waren we toch echt blij om weer thuis te zijn en zijn we helemaal gesloopt naar bed gegaan.
Foto's zijn toegevoegd!!
-
01 Mei 2014 - 16:38
Ellen:
Hallo sabine, geweldig om te lezen wat je hebt gedaan!
Kan mij goed voorstellen dat als je daar boven op de top staat, alles vergeet met hoe je daar boven bent gekomen:)
Helaas kan ik geen foto s nog vinden, zijn misschien nog onderweg vanuit daar;)
Ook al bij je stage begonnen....
Groetjes
Succes verder! -
01 Mei 2014 - 18:05
Jacquelien:
Wat een mooi reis verslag! -
01 Mei 2014 - 18:26
Ingrid:
Ik ben ook niet van m'n spinnenangst afgekomen hoor, nadat ik zo'n vogelspin op m'n hand heb laten lopen. Ik hoop voor jou van wel, maar bij mij werkte dat helaas niet zo. Wel een gaaf avontuur hoor... wow...
xx Ingrid -
01 Mei 2014 - 19:58
Elvira Elders:
een super verslag .ik zie dat jullie ontzettend van genieten . ga zo door groetjes vanaf hier
-
01 Mei 2014 - 20:09
Tamara:
Wat een belevenis ! Super foto´s en geweldig verslag !
xxx -
01 Mei 2014 - 22:23
Melanie:
Wauw Sabine! Wat gaaf om je verslag te lezen! Klinkt als een onwijs mooi avontuur!! Ga nog heel erg genieten allemaal.
x tante Mel -
02 Mei 2014 - 17:40
@lice:
Wat gaaf om dat allemaal mee te maken, ook al is het soms afzien! Jullie doen het toch maar! -
03 Mei 2014 - 18:45
Margreet:
Wat een mooi verslag en een mooie ervaring,ik blijf het volgen.
En dat Maaike overal kan slapen verbaast mij niets ze slaapt thuis
in de hooimiete hahaha. -
06 Mei 2014 - 11:44
Johan Spies:
Hai meiden,
wat een mooie belevenis deze tocht.
Geweldig om mee te makne maar ook om te lezen!!
Heb het goed samen en blij genieten,
groeten Johan
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
